ขณะศึกษาความรู้ : จงเลียนแบบมารยาท คุณธรรม และความยำเกรงของอาจารย์ด้วย
เขียนโดย ดร. เรฮานุล บะหฺร็อยนฺ
แปลและเรียบเรียงโดย Zunnur
ขณะที่พวกเราบางคนศึกษาเรียนรู้ศาสนา เข้าร่วมในมัจญ์ลิสอิลมีย์ หรือเข้าปรึกษากับอาจารย์ เรามักจะมุ่งไปที่การรับความรู้จากพวกเขาเท่านั้น ทั้งๆที่มีสิ่งที่สำคัญไม่แพ้ความรู้ และบางทีอาจจะสำคัญกว่าการรับความรู้อีกก็ได้ นั่นก็คือ การเลียนแบบมารยาท คุณธรรม และความยำเกรงของครูที่สอนศาสนาแก่เรา ยิ่งไปกว่านั้น ครูที่สอนศาสนาเรานั้น คือกระจกที่(ดียิ่งที่)คอยฉายภาพมารยาทที่ดีงาม ความยำเกรงต่ออัลลอฮ การนอบน้อม และการไม่ลุ่มหลงต่อดุนยาให้แก่เรา ดังนั้น เราควรสังเกตการแสดงออกและมารยาทของครู(ที่ดี)ของเรา และเลียนแบบเขา เพราะแบบอย่างที่ดีนั้นเป็นที่สิ่งที่ทะลวงและประทับลงบนหัวใจได้ง่ายกว่าคำพูดและทฤษฎี(ที่เอ่ยออกมา) ต่อไปนี้คือรายละเอียดของบทความ
สนับสนุนให้รับเอาแบบอย่างในเรื่องคุณธรรมและมารยาทมากกว่าความรู้
ท่าน อบูบักรฺ บิน อัล-มุเฏาวีอีย์ เราะหิมะฮุลลอฮ กล่าวว่า
اختلفت إلى أبي عبد الله ثنتي عشرة سنة، وهو يقرأ (المسند) على أولاده،
فما كتبت عنه حديثا واحدا، إنما كنت أنظر إلى هديه وأخلاقه
“ฉันมักจะไปหาอบูอับดิลลาฮ(หมายถึง อิมามอะหฺมัด บิน หัมบัล เราะหิมะฮุลลอฮ)อยู่บ่อยครั้งนานเป็นเวลา 12 ปี ในขณะที่ท่านอ่านหนังสืออัล-มุสนัดแก่ลูกๆของตนเอง ฉันมิได้เขียนหะดีษแม้แต่บทเดียวจากท่าน แต่เพียงแค่ต้องการมองดูวิธีการและมารยาทของท่าน” (สิยัร อะอฺลาม อัน-นุบะลาอ์ 21/373 , มุอัสสะสะฮฺ ริสาละฮฺ , อัช-ชามิละฮฺ)
ท่าน อิบนุล เญาซีย์ เราะหิมะฮุลลอฮ ได้กล่าวถึงครูของท่าน ชัยคฺ อัล-อันมาฏีย์ เราะหิมะฮุลลอฮ ว่า
“ฉันเคยอ่านหนังสือให้กับท่าน และท่านก็ร้องไห้(เพราะเกรงกลัวอัลลอฮ) ดังนั้น ฉันจึงได้รับประโยชน์จากการร้องไห้ของท่าน มากกว่าการรับประโยชน์จากการรายงาน(ความรู้)ของท่าน และฉันได้รับประโยชน์จากท่าน ซึ่งฉันไม่ได้รับมันจากผู้อื่น” (สิยัร อะอฺลาม อัน-นุบะลาอ์ 39/128 , มุอัสสะสะฮฺ ริสาละฮฺ , อัช-ชามิละฮฺ) Read the rest of this entry »